Op de website van het Studium Generale, de organisator van de 4 mei herdenkingslezing 2011 die Rob Riemen heeft voorgedragen, is meer te lezen en te beluisteren over deze lezing. Er staat een verslag, geschreven door Rick Berends, een link naar een interview met Riemen op Radio 1 en een radio- en video-verslag van RTV-Utrecht.
Naar aanleiding van deze lezing is Riemen bedreigd, zo melden de Telegraaf en RTV Utrecht. Door wie en waarom wordt niet aangegeven. Het is daarom spijtig dat niet de hele lezing terug te horen of te lezen is. Dan had ik me er een mening over kunnen vormen. Het heeft me nogal geschokt, dat iemand die zo nauwkeurig zijn woorden kiest en niemand schoffeert, dat zo iemand zijn mening blijkbaar niet meer zomaar kan verspreiden.
Maar terug naar de lezing, waar het uiteindelijk om gaat. Die lezing is ongetwijfeld weer inspirerend maar vooral ook confronterend geweest. Dat is immers altijd zijn doel: je confronteren met je eigen gedrag. Je een ongemakkelijk gevoel geven over je eigen prestaties. Je eigen inzet. Je passiviteit. En dat lukt hem uitstekend. Iemand die verzet pleegt is een persoonlijkheid, het vergt moed, doorzettingsvermogen, de durf om buiten de groep te vallen. Om te sterven voor het behoud van je eigen waarheid. Dat is nogal wat.
En wat betekent dat eigenlijk voor de mensen die zover niet kunnen gaan? Wat als je niet wilt sterven voor je idealen? Ben je dan een falend mens? Per definitie iemand die op de massa meedeint? Wat als je wel wilt, maar er de kracht of moed niet voor kunt vinden? Houd je dan niet vast aan je eigen waarheid? Wat als je wel wilt, maar niet weet hoe het aan te pakken?
Natuurlijk stel ik deze vragen aan mezelf en weet ik de antwoorden heel goed. Die moet ik immers voor mezelf beantwoorden, wil ik in mijn eigen waarheid kunnen leven. En mijn waarheid is dat ik inderdaad een falend mens ben als ik niet de kracht en moed (zijn die hetzelfde?) kan vinden om in verzet te komen.
Moed en kennis zijn de ingredienten om in verzet te kunnen komen, zegt Riemen. Die kennis heb ik wel. Tenminste, de kennis waar Riemen naar over spreekt: 'Deze kennis is niet intellectueel, maar intuïtief. Het is kennis van goed en kwaad, kennis van het hart. De manier om haar te ontwikkelen is door middel van Bildung. Dit vergt inspanning. Het kost moeite je te ontplooien, verrijken en eigen waarden te ontdekken' (bron: De geest van het verzet (uitgebreid verslag door Rick Berends).
En de moed? Ja, ook wel, denk ik. Maar dan mis ik een ander ingredient om in verzet te komen: kracht. Riemen noemt dit niet, maar ik denk dat kracht wel degelijk nodig is om actief verzet te plegen. En kracht is mijns inziens niet gelijk aan moed. Moed heb ik wel, kracht niet altijd.
Rob heeft zijn werk in ieder geval goed gedaan: hij heeft mij weer even bij mijn kraag gegrepen en gezegd 'niet inslapen, blijven knokken voor je eigen waarheid!'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten